کمتر از یک قرن از پیدایش پلاستیک می گذرد و می توان آن را یک معجزه دانست؛ زیرا پلاستیک بسیاری از مشکلات را حل می کند. پلاستیک ها به خودروها کمک می کنند وزن کمتری داشته باشند که باعث صرفه جویی در مصرف سوخت آنها می شود. به لطف ظروف آی ام ال، ماست و کره به این زودی خراب نمی شوند و به لطف بطری پت، حمل هرگونه مایعات، آسان تر و کمتر مستعد نشت است. حتی دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب وبسیاری از محصولات پزشکی دیگر، از پلاستیک ساخته می شوند. این موارد، تنها تعدادی از مزایای محصولات روزمره پلاستیکی است که ما آنها را در زندگی خود مشاهده می کنیم.
چیزی که ممکن است شما را شگفت زده کند این است که پلاستیک دقیقا چند سال قدمت دارد. درست است که امروزه پلاستیک، ناجی بشر شناخته نمی شود، اما ریشه پلیمرهای پلاستیکی، بیش از آن چیزی که اکثر مردم حدس می زنند، قدمت دارند. قبل از پلاستیک، مردم از مواد طبیعی مشابه پلاستیک استفاده می کردند. این مواد، در نهایت جای خود را به مواد تولید شده یا اصلاح شده مانند لاستیک، نیتروسلولز (معروف به پنبه نسوز)، کلاژن (پروتئین حیوانی) و گالالیث (ساخته شده از شیر و فرمالدئید) دادند. رایج ترین پلاستیک های اولیه، از مشتقات تخم مرغ و خون بودند. در حدود 1600 سال قبل از میلاد، تمدن اولمک، یکی از اولین کسانی بود که از لاستیک برای ساخت توپ، نوار و اسباب بازی استفاده کرد. در قرون وسطی در اروپا از پلیمرهای شیر و چربی برای ایجاد شیشه های پنجره برای فانوس ها و ساختمان ها استفاده می شد.
جهش بزرگ پلاستیک ها بیش از 3000 سال بعد، در دهه 1800 در انقلاب صنعتی رخ داد. فرآیندهایی مانند ولکانیزاسیون و گرماسختی، چشم انداز تولید را برای همیشه تغییر دادند. در سال 1856، الكساندر پاركس محصول جدیدی به نام پاركزین را ثبت كرد كه به طور گسترده، اولین پلاستیک ساخت بشر محسوب می شد. شش سال بعد، در سال 1862، در نمایشگاه بزرگ بین المللی در لندن، پارکزین برای عموم رونمایی شد که از سلولز (گیاهان مرده) و اسید نیتریک ساخته شده بود. پارکزین به دلیل قابلیت ذوب شدن و قالب گیری مجدد، پذیرفتن رنگدانه ها و حل شدن در الکل مورد استقبال قرار گرفت. هدف آن جایگزینی استفاده از عاج برای پیانو، دکمه ها و توپ های بیلیارد بود.
پس از جنگ جهانی اول، پیشرفت فناوری مهندسی شیمی باعث گسترش سریع انواع پلاستیک شد. در حقیقت این عصر، جایی است که ما شاهد توسعه پنج نوع پلاستیک اصلی امروزه هستیم.
• PVC (پلی وینیل کلرید) در سال 1927، به صورت تجاری تولید شد؛ اگرچه در سال 1872 کشف شد.
• PS (پلی استایرن) در سال 1930، توسط BASF تولید شد.
• HDPE (پلی اتیلن) در سال 1933، توسط صنایع شیمیایی Imperial تولید شد.
• PET (پلی اتیلن ترفتالات) در سال 1941، پس از کشف توسط کارکنان انجمن چاپگران Calico توسط DuPont مجوز گرفت.
• PP (پلی پروپیلن) در سال 1957، اولین تولید تجاری خود را آغاز کرد.